Enn og aftur erum við minnt á hversu skammt er á milli lífs og dauða.

 

Það tekur á að skrifa um flugslysið sem átti sér stað hér á Vopnafirði í dag sem skartaði sínu fegursta. Það fréttist svo seint um afdrif mannanna og þess vegna fékk ég á tilfinninguna  að þeir væru báðir dánir og ég viðurkenni að ég grét.

Margt fer um hugann og það rifjast upp flugslysið sem átti sér stað hér þegar lítil flugvél fórst í Smjörfjöllum fyrir mörgum árum. Þar misstum við allavega þrjá menn á besta aldri.

Einnig rifjast upp þegar Finnur frændi minn ásamt tveimur öðrum ungum mönnum frá Patreksfirði fórust í flugslysi rétt hjá Akureyri.

Það eru níu ár síðan flugslysið í Skerjafirði átti sér stað. Ég vona að það verði langt þangað til við heyrum aftur um flugslys hér á Íslandi.

Hugur minn er hjá þeim sem eiga um sárt að binda og ég bið almáttugan Guð að styrkja þau í sorginni.

Einnig bið ég almáttugan Guð að vernda manninn sem lifði slysið af en hann er lífshættulega slasaður.

Allt eins og blómstrið eina
upp vex á sléttri grund
fagurt með frjóvgun hreina
fyrst um dags morgunstund,
á snöggu augabragði
af skorið verður fljótt,
lit og blöð niður lagði, -
líf mannlegt endar skjótt.

Svo hleypur æskan unga
óvissa dauðans leið
sem aldur og ellin þunga,
allt rennur sama skeið.
Innsigli engir fengu
upp á lífsstunda bið,
en þann kost undir gengu
allir að skilja við.

Dauðinn má svo með sanni
samlíkjast, þykir mér,
slyngum þeim sláttumanni,
er slær allt, hvað fyrir er:
grösin og jurtir grænar,
glóandi blómstrið frítt,
reyr, stör sem rósir vænar
reiknar hann jafnfánýtt.

Lífið manns hratt fram hleypur,
hafandi enga bið,
í dauðans grimmar greipur, -
gröfin tekur þá við.
Allrar veraldar vegur
víkur að sama punkt,
fetar þann fús sem tregur,
hvort fellur létt eða þungt.

Hvorki fyr'ir hefð né valdi
hopar dauðinn eitt strik,
fæst sízt með fögru gjaldi
frestur um augnablik,
allt hann að einu gildir,
þótt illa líki' eða vel,
bón ei né bræði mildir
hans beiska heiftarþel.

Menn vaða' í villu og svíma,
veit enginn neitt um það,
hvernig, á hverjum tíma
eða hvar hann kemur að.
Einn vegur öllum greiðir
inngang í heimsins rann,
margbreyttar líst mér leiðir
liggi þó út þaðan.

Afl dauðans eins nam krenkja
alla í veröld hér.
Skal ég þá þurfa að þenkja,
hann þyrmi einum mér?
Adams er eðli runnið
í mitt náttúrlegt hold,
ég hef þar og til unnið
aftur að verða mold.

Hvorki með hefð né ráni
hér þetta líf ég fann,
sálin er svo sem að láni
samtengd við líkamann.
Í Herrans höndum stendur
að heimta sitt af mér,
dauðinn má segjast sendur
að sækja, hvað skaparans er.

Nú vel, í Herrans nafni,
fyrst nauðsyn ber til slík,
ég er ei þeirra jafni,
sem jörðin geymir nú lík.
Hvenær sem kallið kemur,
kaupir sig enginn frí,
Þar læt ég nótt, sem nemur,
neitt skal ei kvíða því.

Ég veit, minn ljúfur lifir
lausnarinn himnum á,
hann ræður öllu yfir,
einn heitir Jesús sá,
sigrarinn dauðans sanni
sjálfur á krossi dó
og mér svo aumum manni
eilíft líf víst til bjó.

Með sínum dauða' hann deyddi
dauðann og sigur vann,
makt hans og afli eyddi,
ekkert mig skaða kann,
þó leggist lík í jörðu,
lifir mín sála frí,
hún mætir aldrei hörðu
himneskri sælu í.

Jesús er mér í minni,
mig á hans vald ég gef,
hvort ég er úti' eða inni,
eins þá ég vaki' og sef.
Hann er mín hjálp og hreysti,
hann er mitt rétta líf,
honum af hjarta' eg treysti,
hann mýkir dauðans kíf.

Ég lifi' í Jesú nafni,
í Jesú nafni' eg dey,
þó heilsa' og líf mér hafni,
hræðist ég dauðann ei.
Dauði, ég óttast eigi
afl þitt né valdið gilt,
í Kristí krafti' eg segi:
Kom þú sæll, þá þú vilt.

Hallgrímur Pétursson

 

Athugasemdir

[Þórarinn Þ Gíslason (IP-tala skráð) 3.7.2009 kl. 04:01]

Sæl Rósa.

Hugur minn er hjá hinum slasaða og skyldmennum beggja mannanna í þeirra erfiðu aðstæðum.

Megi algóður Guð vera með fólkinu í þeirra þrautum.

Slysin gera aldrei boð á undan sér.

Kærleikskveðja.

[Rósa Aðalsteinsdóttir, 3.7.2009 kl. 11:23]

Sæll og blessaður Þórarinn minn

Takk fyrir innlitið og innilegar óskir til skyldmenna beggja mannanna.

Satt er það að slysin gera ekki boð á undan sér.

Hér fyrir neðan eru nýjustu fréttir af flugslysinu:

"Þungt haldinn í öndunarvél. Maðurinn sem lifði af flugslysið í Vopnafirði í gær er mikið slasaður og liggur þungt haldinn á gjörgæsludeild Landsspítala Háskólasjúkrahúss í Fossvogi að sögn vakthafandi læknis. Er hann talinn í lífshættu og er haldið sofandi í öndunarvél. Hinn maðurinn sem um borð var lést þegar flugvélin brotlenti." Mbl.is.

Megi almáttugur Guð vera með hinum slasaða og hjá fjölskyldum beggja mannanna.

Guð veri með þér og gefi þér bata.

Kær kveðja/Rósa 

[Rósa Aðalsteinsdóttir, 3.7.2009 kl. 11:25]

Christian Glitter by www.christianglitter.com

[Halldóra Lára Ásgeirsdóttir, 3.7.2009 kl. 11:34]

Sæl Rósa!

Á svona stundum finnum við vel hvað bænin er  mikil hjálp.

Þekki það af eigin raun.

Guð veri með þér !

Bestu kveðjur úr Garðabæ

[Rósa Aðalsteinsdóttir, 3.7.2009 kl. 12:47]

Sæl Halldóra mín

Takk fyrir innlitið.

Alveg er ég viss um að þú ert búin að biðja fyrir manninum sem slasaðist lífshættulega og fjölskyldum beggja mannanna.

Bænin er lífsnauðsynleg, hvar værum við án Guðs almáttugs bæði þegar lífð leikur við okkur og eins þegar sorgin ber að dyrum.

Vinkona mín var að hringja í mig og hún sagði mér frá því að sennilega væri hún komin með æðakölkun og það getur haft hræðilegar afleiðingar. Hún býr ein. Hún á að tala við lækni á mánudag, þennan sem sagði henni að þetta væri sennilega æðakölkun. Ég hvatti hana að fá öryggishnapp svo hún gæti fengið hjálp strax ef með þarf. Við báðum einnig saman í símanum.

Guð veri með þér Halldóra mín

Kær kveðja/Rósa

[Rósa Aðalsteinsdóttir, 3.7.2009 kl. 12:48]

Christian Glitter by www.christianglitter.com

[Ragnheiður , 3.7.2009 kl. 13:11]

Þetta var skelfilegt slys og mér var svipað innanbrjósts og þér.

Megi Guð vera með fólkinu þeirra og þeim sem lifði af

[Flower, 3.7.2009 kl. 13:13]

Æi þetta er hræðilegt. Guð verði með aðstandendum.

[Nína Margrét Perry (IP-tala skráð) 3.7.2009 kl. 15:16]

Sæl elsku Rósa, þú ert ávallt jafn yndisleg að biðja fyrir þeim sem eiga um sárt að binda.  
Hræðilegt að vita af flugslysi hér á Íslandi, nóg finnst manni að lesa og heyra um hræðilegu flugslysin erlendis eins og þessi tvö sem fjallað hefur verið mikið um í fjölmiðlum.  

Megi góður Guð vera með þeim sem lifðu af og gefa öllu fólkinu þeirra og aðstandendum þeirra sem létust, styrk og huggun til að komast gegnum sorgina.

Sem betur fer eru flugslys fátíð en hryllingur þegar þau ske.

Bestu kveðjur til þín og þinna úr Grafarvoginum.
Nína Margrét

[Rósa Aðalsteinsdóttir, 3.7.2009 kl. 17:11]

Sælar stelpur mínar og takk fyrir innlitið.

Ragnheiður mín, það fór um mig óhugur þegar dróst og dróst að segja frá afdrifum mannanna. Þá fór ég að fá grun um að þeir væru dánir. Svo frétti ég að fólk hefði verið inní í kirkju og enn dróst að eitthvað fréttist.

Flower mín, já það er alltaf hræðilegt þegar það verður slys.

Nína mín, það eru búin að vera svo hræðileg flugslys erlendis og svo núna hér hjá okkur.

Megi guð almáttugur vera með manninum sem slasaðist og fjölskyldum beggja mannanna.

Guð veri með ykkur kæru vinkonur.

Kær kveðja/Rósa

[Rósa Aðalsteinsdóttir, 3.7.2009 kl. 17:13]

Christian Glitter by www.christianglitter.com

[Kristín Katla Árnadóttir, 3.7.2009 kl. 18:16]

Þetta var hræðilegt slys Rósa mín.

Hugur minn er hjá aðstandendum og  guð gefi þeim styrk.

[Rósa Aðalsteinsdóttir, 3.7.2009 kl. 22:35]

Sæl Katla mín.

Takk fyrir innlitið. Alltaf átakanleg þessi slys.

Hugur okkar er hjá þeim slasaða og eins hjá fjölskyldum beggja mannanna.

Guð veri með þér

Kær kveðja/Rósa

[Birna Dis Vilbertsdóttir (IP-tala skráð) 6.7.2009 kl. 13:03]

Þetta er svo sorglegt.Ég votta öllum samúð mína

[Sólveig Þóra Jónsdóttir, 6.7.2009 kl. 20:00]

Ég finn alltaf til með því fólki og aðstandendum þeirra þegar ég heyri um svona slys hvort sem er á landi sjó eða lofti. Það er svo auðvelt að setja sig í spor þeirra. Votta samúð mína.

[Rósa Aðalsteinsdóttir, 6.7.2009 kl. 23:41]

Sæl og blessuð kæru vinir og takk fyrir innlitið.

Ásgeir minn, ég man eftir þessu snjóflóði og einnig á Súðavík og Flateyri. Þegar ég var að hlusta á fréttirnar þá táraðist ég oft. Eins man ég eftir jólum þar sem Suðurlandið fórst á leið frá Íslandi til Sovétríkjanna. Daginn eftir strandaði erlent skip við Skrúð í Fáskrúðsfirði. Mennirnir drukknuðu allir. Oft hef ég hugsað til þessa tíma og hugsað um fólkið sem átti aðstandendur á Suðurlandinu og hvernig þeim gekk að halda jólahátíð eftir það og muna að á þessum tíma fyrir einu ári, tveimur árum.... dó sonur okkar, maðurinn minn, tengdasonur okkar, bróðir okkar, pabbi okkar, afi okkar, frændi okkar, vinur okkar....

Birna mín, já þetta er sorglegt og þannig er með öll slys.

Sólveig mín, sammála þér.

Guð blessi ykkur og varðveiti.

Kær kveðja/Rósa